June 12, 2014
มีการศึกษาเพี่ยวกบการใช้ยาในคนสูงอายุ....
มีใจความสำคัญว่า ประมาณ 21 % ของคนสูงอายุใช้ยาไม่เหมาะสม
มียาบางตัวไม่ปลอดภัย และมีแนวโน้มที่จะทำให้เกิดผลข้างเคียง (side effect)
หรือมีปฏิกิริยาระหว่างยาเกิดขึ้น (drug-drugs interactions)
ตัวอย่างของยาที่ใช้ไม่เหมาะสมในคนสูงอายุ:
Amitriptyline (โดยเฉพาะก dose > 50 mg) จัดเป็นยาที่ทำให้คนสูงอายุเกิด
อาการง่วงนอน แถมยังมีฤทธิ์ของ anticholinergic อีกต่างหาก
Benzodiazepines สามารถทำให้เกิดจิตสงบ และทำให้ง่วง ทำให้เพิ่มความ
เสี่ยงต่อการหกล้มกระดูกแตกหักได้
Dextropropoxyphene ทำให้เกิดอาการซับสน และง่วงนอนได้อย่างมาก
ไม่เหมาะทีจะใช้ในคนสูงอายุ จากหลักฐานแสดงให้เห็นว่า ยาตัวนี้ไม่ได้แก้ปวด
ได้ดีกว่ายาพาราเซทตามอลเลย และเนื่องจากผลเสียมีมากกว่าผลดี จะเห็นว่า
ยาตัวนี้ได้ถูกกำจัดออกจากตลาดของ New Zealand เป็นที่เรียบร้อยตั้งแต่ปี 2010
การที่จะหยุดยาได้ดีที่สุด... คือไม่ใช้ยาตัวนั้นตั้งแต่แรกเริม
ในการสั่งยาแก่คนสูงอายุสามารถ เป็นเรื่องที่ยุ่งยากได้อย่างมาก
โดยเฉพาะเมื่อมีการพิจารณาใช้ยาตัวใหม่แก่คนสูงอายุ วีธีการที่ควรนำ
ไปปฏิบัติ คือ ให้พิจารณาตรวจสอบความเหมาะสมด้วยการตั้วคำถาม
ต่อไปนี้:
มีข้อชี้บ่งให้ใช้ยาตัวนั้นหรือไม่ ?
ยาที่ให้มีประสิทธิภาพสำหรับโรคหรือไม่
มีปฏิกิริยาระหว่างยาทางคลินิคปรากฏให้เห็นหรือไม่ ?
มีปฏิกิริยาระหว่างโรค – ยา ทางคลีนิคหรือไม่?
เป็นการใช้ยาซ้ำซ้อนกับยาตัวอื่นที่กำลังใช้อยู่หรือไม่ ?
ทั้งคนไข้ และแพทย์ร้ และยอมรับหรือไม่ว่า ยาที่ใช้จะต้องใชเวลา
คนไข้พร้อมที่จะกินยาหรือไม่...ผลข้างเคียงคืออะไร, ขนาดของยา
ถูกต้อง...มีข้อแนะนำในการใช้ยาชัดเจน
ยาที่ใช้ถูกทสุด และมีคุณค่าทางยาเทียบเท่ากับยาที่แพงกว่าหรือไม่ ?
<< BACK NEXT >> P 5: Guide to stop medicine-Duration of use
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น