Peripheral vestibular disorder:
Benign Paroxysmal Positional Vertigo (BPPV)
BPPV จัดเป็นพวก peripheral vestibular disorder ที่พบได้บ่อยที่สุด
BPPV จัดเป็นพวก peripheral vestibular disorder ที่พบได้บ่อยที่สุด
โดยจะพบได้ 64 รายในทุก 100,000 คนของประชากร (สถิติของสหรัฐฯ)
ผู้หญิงมีโอกาสเป็นได้บ่อยในอายุช่วง 50 – 60
ในปี 1980 Apley ได้เสนอทฤษฎีที่ว่า คริสตอล (canliths) ขนาดเล็กจิ๋ว
หลุดลอยเข้าไปอยู่ในท่อครึ่งวงกลม (semicircular canal) ในหูชั้นใน
และทำให้คนไข้มีอาการ vertigo เกิดขึ้น
ซึงเป็นเรื่องที่เราสามารถหาอ่านได้ใน Canalithiasis Theory
แม้ว่าส่วนใหญ่ คริสตอลของแคลเซี่ยม (canalith)
จะพบใน posterior Semicircular canal เสียเป็นส่วนใหญ่ก็ตาม แต่มันอาจ
ปรากฏในส่วน Lateral หรือ superior semicircular canals ได้เช่นกัน
ปรากฏในส่วน Lateral หรือ superior semicircular canals ได้เช่นกัน
คนไข้ที่เป็น BPPV จะมีอาการเมื่อเขาเปลี่ยนตำแหน่งของศีรษะ,
พลิกตัวไปมา, หรือลุกจากเตียงนอน, และอาการของ vertigo
มักเป็นด้านที่เฉพาะเจาะจง อาการที่เกิดขึ้นจะเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
อาการเป็นไม่นาน ส่วนมากน้อยกว่าหนึ่งนาที่
อาการ vertigo จะเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน และเป็นนานน้อยกว่าหนึ่งนาที
การเกิดอาการดังกล่าว จะถูกขั้นโดยช่วงเวลาที่ไม่มีอาการใด
หรือคนไข้อาจมีอาการเวียนหัว มึนงง ยืนไม่ค่อยจะอยู่
คนไข้ที่เป็น Classic BPPV…
จะเกิดขึ้นกับหลอดครึ่งวงกลมอันที่อยู่ด้านหลัง (posterior canal)
การวินิจฉัยจะกระทำได้โดยผ่านทางประวัติการเกิดโรค และการตรวจร่างกาย
ด้วยการตรวจ Dix-Hallpike maneuver เป็นการตรวจด้วยการให้คนไข้มีการ
เคลื่อนไหวตามขั้นตอนต่างๆ เพื่อดูการกระตุกของลูกตา (nystagmus)
ซึ่งจะปรากฏขึ้นในคนไข้ที่เป็นโรค BPPV
การรักษาคนไข้ที่เป็น BPPV ส่วนใหญ่ เป็นการรักษาแบบประคอง
สามารถทำให้อาการหายไปได้
สำหรับรายที่มีอาการบ่อย ๆ หรือเกือบตลอดเวลา
เขาทำการรักษาด้วยการทำให้คริสตอลของแคลเซี่ยมที่ลอยอยู่ในท่อครึ่งวงกลม
ให้เคลื่อนกลับสู่ที่เดิม (Utricle) โดยอาศัยแรงโน้มถ่วง (gravity)
ซึ่งเราเรียกว่าการดังกล่าวว่า canalith repositioning maneuvers
(ได้ผลประมาณ 91 % )
ในกรณีที่ไม่สามารถรักษาให้หายด้วยวิธี canalith repositioning…
อาจจำเป็นต้องกระทำ singular neurectomy หรือ
ทำ posterior semicircular canal occlusion
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น