Dec. 18, 2013
บุคคลที่สมควรได้รับการรักษาด้วยการป้องกันไม่ให้ติดเชื้อเอชไอวี (PEP)
ได้แก่บุคคลต่อไปนี้:
o บุคคลที่สัมผัสกับเลือด หรือสารคัดหลั่งของคนเป็นโรคเอชไอวี:
ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้บ่อย โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ในสถานพยาบาล
ซึ่ง ทำงานใกล้ชิดกับคนที่เป็นโรคดังกล่าว
องค์การอนามัยโลก ได้แนะนำให้มียาเอาไว้ เพื่อเป็นการป้องกันการ
ติดเชื้อเอชไอวีหลังการสัมผัส ให้แก่บุคลกรดังกล่าว
o เหยื่อที่ถูกข่มขืน:
ถือเป็นเรืองสำคัญสำหรับเด็ก ที่ถูกข่มขืนทางเพศ โดยเด็กควรได้รับการ
ป้องกันไม่ให้เกิดโรคเอชไอวีหลังการสัมผัสเชื้อ... เพราะจากการถูกกระทำ
ชำเราเขามีโอกาสติดเชื้อได้สูง (เพราะเกิดมีบาดแผลที่ผิวหนังได้)
อย่างไรก็ตาม เราจะพบว่า การป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มดังกล่าว
ส่วนใหญ่จะไม่ปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ โดยมีสาเหตุจากความอับอาย
ที่เกิดจากเหตุการณ์ดังกล่าว ซึ่งถือเป็นมลทินที่ไม่อยากให้ใครได้รับทราบ
รวมถึงผลข้างเคียงอันจะเกิดจากการใช้ยา
o คนที่อาจสัมผัสกับเชื้อเอชไอวีจากการร่วมประเวณี:
มีคนบางจำพวก...โดยที่รู้ทังรู้ว่าคู่ของตนเป็นโรคเอชไอวี ยังไปสัมผัสกับเชื้อ
ไวรัสตัวดังกล่าวด้วยความจงใจ ... ในกรณีเช่นนี้ ส่วนมากเขาจะไม่แนะนำให้ใช้
ยาป้องกันไม่ให้ติดเชื้อเอชไอวี (PEP)....
เพราะประโยชน์ที่พึงได้รับไม่คุ้มกับอันตรายขที่จะเกิดขึ้น
o คนที่มีโอกาสสัมผัสเชื้อจากเข็มฉีดยา:
ในกลุ่มคนที่แบ่งปันการใช้เข็มร่วมกัน... และทราบว่า หนึ่งในนั้นเป็น
โรคเอชไอวี เขาควรได้รับการปัองกันการติดเชื้อเอชไอวี (PEP)
สำหรับคนที่ถูกเข็มที่ถูกทิ้งนอกสถานพยาบาลทิ่มตำเอา..
โดยทั่วไปจะไม่ให้แนะนำให้ป้องกันด้วยการกินยาป้องกันการติดเชื้อ (PEP)
ทั้งนี้ เพราะเชื้อเอชไอวี ที่อยู่นอกสถานพยาบาล โดยเฉพาะอยู่นอกร่างกายมนุษย์
เชื้อไวรัส HIV ไม่สามารถมีชีวิตได้นาน
จึงไม่น่าที่จะติดเชื้อจากเข็มได้
.
<< PREV NEXT >> P. 5 : Risks and side-effects
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น