การรักษาคนไข้ที่เป็นโรค “ลูปัส” เป็นเรื่องไม่ยากสำหรับแพทย์ผู้ทำการรักษา
โดยการรักษานั้น ขึ้นกับความรุนแรงของการอักเสบ และอวัยวะที่มีรอยโรค
ความรุนแรง (severity) ของโรค กับการอักเสบ (inflammation) จะไม่ไปด้วยกัน
ยกตัวอย่าง อวัยวะที่ถูกทำลายโดยโรค “ลูปัส” จนเกิดมีแผลเป็น (scar) ขึ้นแล้ว จัดอยู่ใน กลุ่มที่รุนแรง (severe) แม้ว่าในขณะนั้น ไม่มีการอักเสบก็ตาม
เป้าหมายของการรักษา มุ่งไปที่ลดความรุนแรง (activity) ของโรคลง โดยการลดการอักเสบ (inflammation) ของโรค ถือเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดมีการทำลายอวัยวะขึ้น
มียาอยู่สามกลุ่ม ที่แพทย์เรานำมาใช้ในการรักษาโรค “ลูปัส” โดยเฉพาะในขณะที่อาการไม่ หนัก
แต่ถ้าคนไข้มีอาการรุนแรง ต้องได้รับยาที่ aggressive ตาม
เมื่อท่านเป็นโรคนี้ครั้งแรก แพทย์เขาจะถกปัญหากับคุณ
ถกเรื่องผลดีผลเสียของยาที่คุณจำเป็น จะต้องได้รับ:
• NSAIDs: ยาพวกAspirin หรือ NSAIDs เช่น brufen อาจนำมาใช้รักษาอาการต่างๆ ที่เกิดร่วมกับของโรค ซึ่งท่านสามารถซื้อหาได้จากร้านขายยาทั่วไปได้
แต่ท่านควรรู้เรื่องเกี่ยวกับผลข้างเคียงของมัน โดยเฉพาะคนไข้ที่เป็นโรค “ลูปัส” ซึมันสามารถก่อให้เกิดเลือดออกในกระเพาะอาหาร เกิดปัญหากับไตของท่าน หรือเพิ่มอันอันตรายต่อโรคหัวใจของท่านได้
• Antimalarial drugs: ยาตัวนี้เขาใช้รักษาโรคมาลาเรีย แต่ได้รับการพิสูจน์ว่า มีประโยชน์ต่อการรักษาอาการ และอาการแสดงของโรค “ลูปัส” ได้
เมื่อท่านใช้ยาตัวนี้รักษา ให้ระวังผลของมันด้วย เพราะมันสามารถทำให้อาการที่ทุเลาลงไปแล้ว ประทุ (flare-up) ขึ้นมาได้อีก
มันก็เป็นเรื่องแปลกเหมือนกัน
ยาที่นำมาใช้รักษาบ่อยคือ Hydoxychloroqine ซึ่งเป็นยาที่ใช้รักษาโรคมาเลเรียนั้นแหละ เมื่อท่านใช้แล้ว ให้มั่นตรวจดูผลข้างเคียงด้วย เช่น มันทำให้เกิดอาการทางตา ทำให้เกิดมีอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรงได้
• Corticosteroids: ยาในกลุ่มนี้ใช้เพื่อลดการอักเสบที่เกิดจากโรค”ลูปัส” เป็นเป้าหมายหลัก แต่ผลเสียในระยาว ได้แก่ น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น ผิวหนังช้ำจากเส้นเลือดฝอยแตก กระดูกบางลง (osteoporosis) ความดันโลหิตเพิ่มสูงขึ้น เป็นเบาหวาน และมีอันตรายจากการเกิดการอักเสบได้ง่าย
• เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายดังกล่าว แพทย์เขาจะพยายามใช้ยาในขนาดที่น้อยที่สุด และในระยะเวลาสั้นที่สุด การรับประทานยา วันเว้นวัน ก็เป็นวิธีการหนึ่งเพื่อลดผลข้างเคียงของยา
ในกรณีที่โรคมีอาการรุนแรง (aggressive )
โรคลูปัส สามารถเป็นอันตรายต่อชีวิตได้ เมื่อมันมีความรุนแรง เช่น เมื่อมันเกิดมีปัญหาของ ไต, เกิดปัญหาขึ้นกับเส้นเลือด, สมอง คนไข้เกิดมีอาการชัก ในกรณีเช่นนี้ ถือว่า โรค รุนแรง สมควรได้รับ aggressive drugs:
• High-dose corticosteroids ยาตัวนี้อาจให้ในรุปแบบเป็นยาเม็ดรับประทาน หรือแบบยาฉีด การให้ขนาดยาสูงๆ สามารถควบคุมอาการ และอาการแสดงได้อย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกัน มันก็มีผลข้างเคียงตามมาด้วยเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงให้ในระยะสั้น
• Immunosuppressive drugs: ยาที่นำมาใช้ในการสะกดการทำงานของระบบภุมิคุ้มกัน สามารถช่วยลดความรุนแรงของโรคได้ แต่ขณะเดียวกัน ผลข้างเคียงของมันก็สูงตามเช่นกัน
ยาที่เรานำมาใช้กันบ่อยที่สุด ได้แก่ Cyclophosphamide (Cytoxan) และ azathioprine (Imuran,Azasan)
ที่ใช้กันน้อย ได้แก่พวก immune protein globulin และ disease-modifying anti-rheuatic drug drug methotrexate- ซึ่งเป็นยาที่ใช้บ่อยในคนไข้ที่เป็นโรคไข้ข้อ (rheumatic arthritis) โดยเฉพาะรายที่เป็นรุนแรง และพวกที่ต่อต้านการรักษา
อีกตัวที่เป็น immunosuppressive drugs คือ mycophenolate (Cellcept) ถูกนำมาใช้ในการรักษาคนไข้ “ลูปัส” ที่มีปัญของไตด้วย
ในการรักษาโรคลูปัสด้วยยา immunosuppressive drugs อาจให้ทางรับประทาน หรือทางเส้นเลือดได้
ส่วนปัญหาที่เกิดจากการใช้ยาพวกนี้ มีผลข้างเคียงที่ควรรู้เอาไว้ คือ อันตรายจากการอักเสบ อันตรายต่อตับ เป็นหมัน และอันตรายต่อการเกิดมะเร็งได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น