เราจะพบโรค “พาลินโดรมิค รูมาติสซึ่ม” ในคนไทยได้บ่อยพอสมควร
มันมีลักษณะเฉพาะของมันดังนี้
เป็นการอักเสบของข้ออย่างรุนแรง เกิดขึ้นอย่างเฉียบพลัน และหายไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งจะปรากฏได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ถึงหลายวัน
ในระหว่างไม่มีอาการ ข้อที่เคยปวดจะมีสภาพเป็นปกติทุกประการ
มันอาจกลับเป็นใหม่ ด้วยความถี่ที่แตกต่างกัน
มีจำนวนไม่น้อย เมื่อเวลาผ่านไป มันลงเอยด้วยการเป็นโรค “รูมาตอยด์”
นาย Edward Rosenberg และ Philip Hench รายงานครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1944 เกี่ยวกับคนที่มีอาการดังกล่าว และตัวเขานี้แหละ ได้รับรางวัล Nobel Prize ใน ฐานะที่เขาค้นพบ Cortisol ในปี ค.ศ. 1954
นาย Rosenberg ได้พบคนไข้ลักษณะดังกล่าวเป็นครั้งแรกในปี 1928 และรายงานใน Archives of internal medicine ใน ปี 1944
โดยตั้งชื่อว่า “Palindromic rheumatism” ซึ่งเราได้เรียกตามเขามาจนกระทั้งทุกวันนี้
ประมาณ 15 ปี ให้หลัง Ansell และ Bywaters ได้รายงานคนไข้จำนวน 28 ราย ซึ่งมีอาการตามที่เสนอมาทุกประการ และจากรายของเขา พบว่า คนไข้จำนวนไม่น้อย กลายเป็นโรค “รูมาตอยด์...” ในที่สุด พร้อมกับสรุปว่า โรค “พาลินโดรมิค...” เป็นพวกเดียวกันกับโรค “รูมาตอยด์...”
มันเป็น variant ของ โรค “รูมาตอยด์” เท่านั้นเอง
ซึ่งถือว่าเป็นจุดเริ่มของความเห็นขัดแย้ง ใน “พาลินโดรมิค รูมาติสซึ่ม” และ โรค “รูมาตอยด์”
หลังจากนั้นเป็นต้นมา ได้มีรายงานมากมาย ทีสรุปผลออกมาว่า คนไข้ที่เป็นโรค Wพาลินโดรมิค...” จำนวนหนึ่ง ประมาณ 30- 50 % จะลงเอยด้วยการ เป็นโรค “รูมาตอยด์...”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น